Vorige week las ik een artikel in de Groene Amsterdammer, getiteld “Vervreemd van het goede leven”. Het artikel beschreef onze (althans voor een deel van de mensen) vervreemding van het échte leven omdat we voor steeds minder dingen moeite hoeven te doen. Ik moest eraan denken toen we in de week erna onze 10 mini-akkertjes met granen gingen oogsten. Bloed, zweet, tranen, ploeteren in de hitte……maar wat een topdag. Bijna de mooiste dag van mijn jaar als ik denk aan arbeidsvreugde, vervulling en een gevoel van zinvolheid.
Blog berichten
Wie weet verplichten het weer, de slakken en andere uitdagingen ons wel om maximale diversiteit te gaan verbouwen als we voedselzekerheid willen voor de toekomst. Wie weet worden we hierdoor gedwongen om af te stappen van monoculturen en gaan we verplicht over tot biodiversiteit. Ik zat er over na te denken toen ik het groeiseizoen 2024 op Heerlijk Westerwolds Land overpeinsde.
Ik schreef een recensie over het boek van prof. dr. Frits Muskiet en journaliste Rineke Wisman: “Wat je niet doodt, maakt je sterker.” Een must-read wat mij betreft voor iedereen die interesse heeft in gezondheid.
Dit is mijn eerste artikel op mijn geheel vernieuwde website. Voor wie mijn website vaker bezoekt lijkt het misschien de ‘oude, vertrouwde’ versie. Met vereende krachten is mijn website vernieuwd, verbeterd, sneller geworden en veel overzichtelijker.
Ik denk de laatste maanden veel aan gebeurtenissen uit mijn 16 jaar praktijk, waarin ik duizenden mensen mocht begeleiden op het gebied van voeding en leefstijl. Dat ik er zoveel aan denk heeft te maken met het feit dat ik veel op het land aan het werk ben en te maken heb met dieren, planten en bodems die uit balans zijn. Dat geeft allerlei symptomen, die we geneigd zijn de kop in te drukken met allerlei symptoombestrijding. Als we geplaagd worden door duizenden slakken, denk ik heus ook: doe mij slakkenkorrels! Maar dan denk ik aan deze dame uit mijn praktijk en besef me weer: ga op zoek naar de oorzaak en kijk of je daar iets mee kunt. Hieronder het voorbeeld van een dame uit mijn praktijk die vastbesloten was de oorzaak te vinden. Zelfs als ze die pas zou vinden met de laatste sleutel aan haar bos.
Ik weet nog hoe mijn moeder vroeger in de weken voor Pasen zo druk was als een ‘kip voor de Pasen’ om onze paasjurkjes klaar te krijgen. Alle vier kregen we min of meer hetzelfde jurkje, ieder met net een ander accent. Ook het eten met Pasen was traditioneel, met veel eieren. Kijken wie de meeste eieren op kon eten met Pasen is geen optie meer, vind ik. Maar tradities in ere houden en respectvol genieten van een overheerlijk, bijzonder en voedzaam ei? Aan mijn paastafel- en ook de rest van het jaar- kan en mag dat nog steeds. Zowel het eiwit als het eigeel van een vrij scharrelende kip bevatten unieke voedingsstoffen voor een mens en diens brein. En wat passen ‘boskippen’ goed in onze plannen met het land!
Het voorjaar is in zicht. Menigeen met een tuin of moestuinbak (of vensterbank/balkon natuurlijk) heeft inmiddels de lentekriebels te pakken. En is druk op ‘jacht’ naar groentezaden om het moestuinseizoen 2024 te laten starten. Wie nog aan het nadenken is over de aanschaf van zaden…..ik doe je graag een voorstel. En hoop je over te halen om te kiezen voor zaadvaste rassen. Wat een meerwaarde voor de biodiversiteit op het land/in je tuin,je vensterbank of moestuinbak. En vervolgens voor de biodiversiteit op jouw etensbord en in jouw lijf. Biodiversiteit is een primaire voorwaarde voor onze gezondheid en ons welzijn.
Lopend door Amsterdam zag ik opeens deze prachtige woorden op een woonboot. Het raakte een diepe snaar bij mij. Zou ons gebrek aan ‘verlangen naar de eindeloze zee’ een reden kunnen zijn waarom er zoveel problemen zijn die we niet adequaat oplossen? Of er niet echt wakker van liggen omdat we menen dat het ‘ver van ons bed’ is? Stel dat dat zo is, dan zou de oplossing zijn om ons verlangen weer aan te wakkeren. Bijvoorbeeld naar eindeloze biodiversiteit.
Heerlijk Westerwolds Land ontvangt je graag op Tweede Pinksterdag. Er is van alles te zien, te proeven, te ervaren, te leren, te ontdekken en te doen. Zoals doorlopende mini-safari’s* (van circa 1 uur) met Jan Dommerholt, Rineke Dijkinga of Tim Horneman over het land. Lunchen op een van de vele zitjes op ons land, kraampjes waar van alles te koop is voor de duurzame tuinier en allerlei informatiestands waar je alles kunt horen over trainingen, workshops, oogstdagen, zomerse overvloed verwerken, aanleg eetbare tuinen etc.
In het buitenland raakt het al steeds meer ingeburgerd als gezellig uitje: met je familie of vrienden een dagje naar een ‘patch’ (plek bij de boer) om zelf te groente te oogsten. Ook in Nederland wordt het fenomeen steeds bekender. Niet zo gek natuurlijk; wat is er nu leuker, gezonder en lekkerder dan je eigen kraakverse voeding te verzamelen. Vaak op mooie plekken met veel natuur om je heen. Mooie bijkomstigheden van lekker zelf te oogsten zijn: gezellig kletsen, even heerlijk ontspannen door je handen uit de mouwen steken, met je handen weer in de aarde te wroeten en verbinding maken met je voedsel & boer/teler. Op Heerlijk Westerwolds Land voegen we nog graag een paar dimensies aan deze patches toe: die van lekker eten, heel veel inspiratie en een flinke dosis aan vaardigheden. Er staan heel wat data gepland voor 2024.