Ongemerkt- je ziet er namelijk niets van als je een krop sla, een broccoli of een zak aardappelen koopt- bevat ons voedsel steeds minder voedingsstoffen. Uitputting van de bodem is één van de grote oorzaken. De gewassen die deze uitgeputte bodems voortbrengen sturen we voor een groot deel naar de voedingsmiddelen industrie: die er veel, goedkoop en houdbaar eten van maakt. Met nog minder voedingsstoffen. Dit kan tot een scala aan onbegrepen klachten en ziektes leiden, die we vervolgens oplossen met medicijnen.
Hoewel bodemuitsterving laag op de prioriteitenlijst staat, zou het eigenlijk op de lijst ‘acuut optreden vereist’ moeten staan. De gevolgen ervan zijn namelijk veelomvattend voor zowel onze gezondheid als die van de Aarde. In dit gastblog dat ik schreef voor MaatschappijWij vertel ik over deze bodem uitputting en wat dat doet met ons voedsel. En welke gevolgen dat heeft voor onze gezondheid. Ga er maar even goed voor zitten …
En het goede nieuws is uiteraard: Zeker, we kunnen er iets aan doen. Bij elke hap die we in onze mond stoppen.
De ‘eed van Hippocrates’ wordt als sinds 400 jaar voor Christus afgelegd door artsen die willen toetreden tot de beroepsgemeenschap. Ze leggen dan een belofte/eed af over hun toewijding en hun gedrag/ethiek ten opzichte van patiënten. In deze eed zijn in de loop der eeuwen wel heel wat items geskipt. Zoals ook onderstaande belofte. Voeding en leefstijl worden door veel artsen niet meer als optie aangeboden. En dat is, in mijn optiek, een gemiste kans.
